
Un Puerko Salvaje estava okupado aguzando los kolmiyos kontra un arvolé muerto, kuando vino una Rapoza. Se save ke a la Rapoza le agrada muy muncho kualker okazión de burlarse de sus vezinos de la shara.
De este modo, la Rapoza se izo del merekiozo, komo si viniera algun enemigo. Ama, el Puerko Salvaje kontinuó su lavor sin azerle atansión.
“Deké azes esto?” demandó la Rapoza a la fin kon una sonriza. “No kreo ke ay una menasa por akí, ke vide yo.”
“Es verdad,” respondió el Puerko, “ama kuando viene la menasa a la fin, no va aver tiempo para aprontarse. Mis armas ya van a tener ke estar prontas, si no, guay de mí.”
Aparejarse para la gerra es la más grande garantía de la paz.
Traduizida por Aaron Shapiro de Washington, DC
Redaktada por Roz Kohen de St. Louis, MO
Fuente: Ladinokomunita
eSefarad Noticias del Mundo Sefaradi