
Serka de la sivdad Genin, en un kazal chiko, moravan Jamila i Ibrahim en una kaza muy vieja, fraguada de tavlas, sin fuente de agua, i sin elektrisita. Las manyanas saliya Ibrahim a lavorar en el kampo ke teniya, engrandesia trigo, i zarzava para mantener la kaza.
Jamila gizava al forno ke funksionava kon karvon. Dava a komer a las gaynas en el kurtijo, i tambien a la vaka, antes de kitar la leche. De la leche aziya kezo i ayudava a su marido kon la agrikultura. Eran proves ama kontentados de lo ke tyenen.
Kada viernes saliyan Jamila i Ibrahim al miskita, para las orasiones, i para demandar del Kadi bendision ke tengan ijo. Jamila i Ibrahim eran buenos i kalmos i eran achetados entre los vizinos i la djente.
Un viernes ke salyeron sin aserar la ventana, el forno asendido i ayre ke vino, kavzo flamada ke kemo la kaza enteramente. En atornando vieron lo ke paso, Estavan tristos i espantados del avenir.
Ibrahim arekojo kozas i tavlas del deredor i izo una barakita onde morar entre mientes. Kada diya alimpyava Ibrahim una parte del terreno de la kaza kemada. Un diya en alimpyando kon la chapa, sintio sunido de metal, kavako un poko i topo un kuti de tenekie aserado kon yavadura. Tomo martiyo i kachavida i lo avrio; estava yeno de dukados (moneda de Oro).
Viernes arivaron ala miskita kon alegriya i dyeron buena donasion, kon demanda de ayudo.
El mayor i el kadi mandaron lavoradores, i fraguaron kaza ermoza de dos pianos, kon agua fluente, lampas elektrikas, i forno moderno.
Un diya vido Ibrahim a su mujer Jamila, ke esta flosha i palida asentada. Le demando deke esta kansada? le respundio Jamila: Ibrahim kerido, serkamente te vas azer padre.
Paso medio anyo, Jamila i Ibrahim kon el bebe Habib entraron a la kaza komplida. Disho Jamila: devemos alavar al dyo, ke mos dio todo esto ¡SEMOS MAZALODOS!
Nissim Ashkenazi
Kiryat Motskin
Israel.
Fuente: Nissim Ashkenazi/Ladinokomunita
eSefarad Noticias del Mundo Sefaradi